بد حجابي و اثرات ان

الحمد لله الذي شرع الشرائع فأحكمها، وسن الأحكام وسلمها.. الحمد لله الذي أكرم الإنسان عن طبائع الحيوان، وأعطى كل مخلوق حقه وما يصلح له من غير زيادة ولا نقصان.. أكرم النســاء بالعفاف، وأوجب على الرجال صيانتهن والإنفاق عليهن بالكفاف، حماهن من التبرج والسفور، ورفعهن عن عهر الفاحشة و الغرور.. وأشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له « أمر أن لا تعبدوا إلا إياه ذلك الدين القيم ولكن أكثر الناس لا يعلمون «. وأشهد أن محمداً عبده ورسوله المبعوث رحمة للناس بشيراً ونذيراً، لتطيعوه وتتبعوه لعلكم تفلحون، صلى الله وسلم عليه وعلى آله وأصحابه وسلم تسليماً. أما بعد:

برادران و خواهران گرامی یکی از مهمترین قواعد دین مبین اسلام که مشروعیت بسیاری از احکام و قوانین این دین مبنی و برگرفته از آن است، "سد ذریعه" می باشد. سد ذریعه یعنی بستن هر راهی که به فتنه و فساد و ضرر و دیگر محرمات شرعی منتهی می شود.

و پایه گذاری چنین اصل و قاعده ای در دین اسلام نشان از شمولیت این دین و رحمت خداوند متعال بر بندگانش دارد. همانگونه که میدانیم امروزه در بسیاری از سرزمینهای اسلامی و شاید تمامی آنها بدحجابی و بی حجابی و اختلاط بین زن و مرد که بر پایه این اصل امری محرم و ناجایز است، به مساله ای عادی و متاسفانه در بعضی از جوامع مسلمان به یک هنجار و ارزش تبدیل شده است و هر که با این امر به مخالفت و مبارزه پرداخت او را متحجر و عقب مانده می نامند.

برادران عزيز! مسئله زنان به مرور زمان تبديل به مشکل بزرگي شده است که هرگز نمي توان در مقابل آن سکوت کرده يا از آن چشم پوشيد. چون اگر امور به همين منوال ادامه پيدا کند، عواقب وخيمي در بر خواهد داشت که همه مردم قرباني آن خواهند شد. آيا کساني که در مقابل خانواده ها و شهر و ديار خود مسئول اند به فکر مي آيند؟ آيا آنان نمي دانند که لا اقل مسئوليت خانواده خود را بعهده دارند؟ آيا اين شخص نمي تواند زن، دختر، خواهر، و نزديکانش را همانند مردان انصار در هنگام نزول سوره نور نصيحت کند؟ آيا اين مرد نمي تواند از خروج زن خود مگر در صورت ضرورت ممانعت کند؟ آيا او نمي تواند در صورت خروج اضطراري زنان آنان را از آرايش و زينت و استعمال عطر منع کند؟

آيا کسي که خويشان و يا خواهر دانشجو دارد نمي تواند به آنها بگويد تا دختران دانشجوي ديگر را نصيحت نموده و در بيدار سازي و دعوت آنان نقشي داشته باشند و آنان را از زشتي و شر گشت و گذار در بازار، آن هم با زينت و آرايش برحذر دارند؟

پس بر ماست که تقوای الله را پیشه کنیم و دست انسانهای گمراه و منحرف را گرفته و آنها را با حکمت و محبت به راه راست هدایت و راهنمایی نماییم تا اینکه مبادا به سبب گناهان آنها عذاب دردناک الهی ما را نیز در برگیرد، الله متعال در این باره می فرمایند:

( لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذَلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ 78 كَانُوا لَا يَتَنَاهَوْنَ عَنْ مُنْكَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ 79 ) [المائدة: 78 - 79]

ترجمه: از ميان فرزندان اسرائيل آنان كه كفر ورزيدند به زبان داوود و عيسى بن مريم مورد لعنت قرار گرفتند اين [كيفر] به خاطر آن بود كه عصيان ورزيده و [از فرمان خدا] تجاوز مى‏كردند (۷۸) [و] از كار زشتى كه آن را مرتكب مى‏شدند يكديگر را بازنمى‏داشتند راستى چه بد بود آنچه مى‏كردند (۷۹)

و رسول الله_صلی الله علیه و آله و صحبه و سلم_ در حدیث صحیح وجوب نهی از منکر و چگونگی آن را برای ما بیان میدارد.

عن أبي سعيد الخدري رضي الله عنه قال : سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول : ( من رأى منكم منكرا فليغيره بيده ، فإن لم يستطع فبلسانه ، فإن لم يستطع فبقلبه ، وذلك أضعف الإيمان) رواه مسلم .

ابوسعید خدری روایت می کند که رسول الله _صلی الله علیه و آله و صحبه و سلم_ فرمودند : هریک از شما هنگامیکه منکری (کار ناجایز و ناپسندی) را دید ابتدا _اگر در توان وی بود_ با دست خود آن را تغییر دهد و اگر نتوانست با زبان خود و اگر _با زبان هم_ نتوانست پس با قلبش _آن منکر را نکوهش کند_ و این (انکار باقلب) پایین ترین درجه ایمان است.

همه اين امور در صورتي که شخص، پروردگار خود و رسول وی را تصديق نموده و نيت خود را خالص و عزم خود را جزم نمايد نه تنها امکان پذير بلکه بسيار نيز آسان است.

برادران عزيز! شمه اي از توجيهات خداوند سبحان و رسول او (صلي الله عليه وسلم) در این باره را برای شما بیان می کنم تا به خطورت و اهمیت موضوع بیشتر پی ببریم.

خداوند ميفرمايد: ( وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِينًا 36 ) [الأحزاب: 36]

ترجمه : «و هيچ مرد و زن مؤمني در کاري که خداوند و رسول او حکم دهند اختيار و اراده اي ندارند و هرکس نافرماني خدا و رسول او را بکند به گمراهي سختي دچار شده است».

در آیه دیگری الله متعال می فرمایند ( وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا 69 ) [النساء: 69]

ترجمه: و آنکه خدا و رسول او را اطاعت کند پس با کسانيکه خداوند به آنها نعمت فراواني داده يعني پيامبران، صديقان، شهداء و صالحين محشور خواهد شد و چه نيکو رفيقاني هستند آنان».

الله متعال در سوره مبارکه نور که بسیاری از احکام زنان و خانواده در این سوره بیان شده است می فرمایند: ( قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ 30وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آَبَائِهِنَّ أَوْ آَبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُولِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاءِ وَلَا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِنْ زِينَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ 31 ) [النور:30 - 31]

ترجمه: «مردان مؤمن را بگو تا چشمانشان را از نگاه ناروا بپوشند و فروج (شرمگاهاي) خود را حفظ کنند که اين براي پاکيزگي آنها بهتر است و براستي خداوند بر آنچه آنها انجام مي دهند آگاه است. و به زنان مؤمنه بگو تا چشمان شان را از نگاه ناروا بپوشند وفروج (شرمگاهاي) خود را حفظ کنند و زينت و آرايش خود را جز آنچه قهرا ظاهر مي شود بر بيگانه آشکار نسازند. و بايد سر و سينه خود را به خمار بپوشانند و زينت و جمال خود را آشکار نسازند جز براي شوهران خود و پدران خود و پدران شوهر و پسران خود و پسران شوهر و برادران خود و پسران برادران خود و پسران خواهران خود و زنان مسلمان و کنيزان خود و خدمتکاران مردي که به زنان ميلي ندارند (خاجه_خنثی) و يا طفلي که هنوز بر عورت و محارم زن آگاه نيست. و پاي بر زمين محکم نزنند که زينت پنهان آنان آشکار شود و همه به درگاه خداوند توبه کنيد باشد كه رستگار گرديد».

برادران نمازگزار اينها توجيهات اسلام بود، حال ببينيم که راه و روش اهل اسلام یعنی گذشتگان نیک ما، سلف صالح امت، امهات المومنین و زنهای صحابه چگونه است.

ام سلمه رضي الله عنها می فرماید: «هنگامي که اين آيه نازل

( يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ ) [الأحزاب: 59]

زنان انصار بگونه اي خارج می شدند گوئي که بر سر آنها کلاغ نشسته است که نشانه سکينه و آرامش کامل بود. و همه تنپوشي سياه به تن داشتند».

و عائشه رضي الله عنها می فرماید: «هرگز همانند زنان انصار کسي را نديده ام که اينگونه کتاب خداوند را تصديق نموده و به تنزيل آيات آن مؤمن باشند. هنگامي که اين آيه سوره نور نازل شد: ( وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنّ ) [النور: 31] هر مردي بسوي همسر و دختر و خواهر و خويشاوندان خود روانه شد و اين آيات را بر آنها تلاوت کرد. و هرکدام بلافاصله با شنيدن اين آيات پارچه اي را که در اختيار داشت بدور خود پيچيد که نشانگر تصديق و ايمان آنان به آيات منزله در کتاب الله بود».

آيا نبايد اين توجيهات اسلامي را با جان و دل در آغوش کشيد و از راه و روش اهل اسلام عبرت گرفت؟ آيا نبايد تقواي خداوند را پيشه کرد؟ آيا نبايد علل کجروي بسياري از زنان و انحراف آنان از راه و روش اهل اسلام را دريافت و آنان را به اصلاح سلوک و سير بر صراط المستقيم خداوندي ملزم نمود؟

ودر نتيجه آنگاه است که مجتمع ما مي تواند در مردان و زنان خود و در عبادتها و اخلاق خود، يک مجتمع اسلامي باشد. و مبادا آنان که به خداوند و روز قيامت ايمان ندارند شما را به اين رفتار و کردار خود مغرور سازند. و بايد دانست که اين آرايش و تزين و لباسهاي کوتاه و تنگ به تقليد از آنان ساخته شده است.

دشمنان شما بخوبي مي دانند که اگر شما را به صراحت به کفر دعوت کنند، شما هرگز کافر نمي شويد و نيز اگر شما را به شرک دعوت کنند، به هيچ عنوان مشرک نخواهيد شد. پس آنان از راه ديگري وارد شده اند، و مي خواهند اخلاق و دين شما را به روشهای مختلف نابود کنند که یکی از این روشها همان (محقرات الذنوب) يا گناهان کوچک ميباشند. آري آنان اين گناهان را در چشمان شما کوچک جلوه داده و شما نيز آنان را کوچک شمرده و به انجام آن تن در مي دهيد و بالآخره همين گناهان اند که انسان را راهي آتش مي کنند.

پس خطاب به خواهر مسلمانم میگویم ، خواهرم! تو بايستی بصورتی شايسته به حجاب و لباست اهتمام ورزی و برای خود شخصيتی اسلامی داشته باشی. تو بايستی که در بذل جان و مال به خديجه، در فقه دين به عائشه، و در صبر و شهادت به سمیه اقتدا کنی.

أقول قولي هذا، وأستغفر الله لي ولكم، فاستغفروه إنه هو الغفور الرحيم.

الحمد لله على إحسانه ـ والشكر له على توفيقه وامتنانه، وأشهد أن لا إله إلا ا لله وحده لا شريك له تعظيماً لشأنه، وأشهد أن محمداً عبده ورسوله الداعي إلى رضوانه صلى الله عليه وعلى آله وصحبه وإخوانه وسلم تسليماً كثيراً.. ومن تبعهم بإحسان إلى يوم الدين، أما بعد:

ای کسانی که ایمان آورده اید ، تقوای الله را پیشه نمایید و در رساندن دستورات و راهکارهای شرعی به اهل و خانواده خود کوتاهی نکنید که در پیشگاه الله متعال از من و شما یقینا در مورد آنها سئوال خواهد شد. به همین سبب بر تمامی ما چه مرد و چه زن واجب است که کیفیت حجاب و پوشش شرعی زن را بدانیم تا با علم به این فرمان الهی در انجام و رساندن آن کوتاهی ننماییم.

برادران عزیز اوصاف و ویژگی حجاب اسلامی بدین گونه است: الف : حجاب بايستی همه بدن را ستر کند. چون خداوند می فرمايد: ( يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ ) [الأحزاب: 59]

. و جلباب همان لباس بلندی است که همه بدن را ستر می کند و إدناء به معنای رها ساختن و کشيدن است. در نتيجه حجاب شرعی همه بدن را می پوشاند.

ب- حجاب بايد ضخيم و کلفت بوده و رقيق و شفاف نباشد. چون غرض از حجاب همان ستر است. در نتيجه هنگامی که لباسی بدن را ستر نکند حجاب خوانده نمی شود. چون اين لباس جلوی رؤيت را نگرفته و حجابی در مقابل انظار محسوب نمی شود.

ج- اين لباس بخودی خود نبايد زينتی بوده و دارای رنگهای جذابی باشد که انظار را بخود جلب کند.

چون خداوند می فرمايد: ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝﮞ . و معنی: (ما ظهر منها) آن است که بدون قصد و عمد باشد. پس اگر خود اين لباس زينت باشد نمی توان آن را پوشيده و حجاب نيز خوانده نمی شود. چون حجاب آن است که از ظاهر شدن زينت در مقابل اجانب جلوگيری کند.

د- حجاب بايد وسيع بوده و تنگ نباشد تا پستی و برآمدگيها بدن و اماکن فتنه در آن را مجسم نکند.

ه- لباس زن بايد معطر نباشد تا سبب جلب مردان نشود: و حضرت رسول الله (صلی الله علیه وسلم) فرمودند: «اَلْمَرْأَةُ إِذَا اسْتَعْطَرَتْ فَمَرَّتْ بِالْمَجْلِسِ فَهِيَ كَذَا وَكَذَا يَعْنِي زَانِيَةً». رواه أصحاب السنن وقال الترمذی: حسن صحيح.

ترجمه: «اگر زنی خود را به عطر آلوده و بر مجلسی بگذرد پس او اينگونه و اينگونه است. يعنی زناکار».

و در روايت ديگر: «أَيُّمَا امْرَأَةٍ اسْتَعْطَرَتْ فَمَرَّتْ عَلَى قَوْمٍ لِيَجِدُوا مِنْ رِيحِهَا فَهِيَ زَانِيَةٌ». (رواه النسائي و حسنه الآلباني)

ترجمه: «هر زنی كه خود را به عطر بيالايد و بر گروهی بگذرد تا بوی آن را به مشام بشنوند، آن زن زناکار است». زیرا گویا وی با این عمل خود مردان بیگانه را به زنا و بی بند و باری می کشاند.

و- در لباس نبايد هيچ تشابهی به لباس مردان وجود داشته باشد. چون در حديث ابی هريرة (رضی الله عنه) اينگونه آمده است که «لَعَنَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الرَّجُلَ يَلْبَسُ لِبْسَةَ الْمَرْأَةِ وَالْمَرْأَةَ تَلْبَسُ لِبْسَةَ الرَّجُلِ».

ترجمه: رسول الله (صلی الله علیه وسلم) مردی را که لباس زنان پوشيده و زنی که لباس مردان را بپوشد لعنت نموده است. (اين حديث را ابوداود و نسائي و امام احمد روايت كرده اند).

و در حديث بخاری از ابن عباس رضی الله عنهما روایت شده است که رسول الله _صلی الله علیه و آله_ فرمودند: «لَعَنَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْمُخَنَّثِينَ مِنْ الرِّجَالِ وَالْمُتَرَجِّلَاتِ مِنْ النِّسَاءِ».

ترجمه : رسول خدا –صلی الله علیه وسلم- مخنثين از مردان، و مرد نمايان از زنها را لعن کرده است.

يعنی آنها که در لباس و قيافه خود همانند برخی از زنان اين دور و زمانه مشابهت مردان می کنند.

و مخنثين از مردان ، مردانی هستند که در لباس، تکلم و ديگر مسائل عمدا از زنان تقلید می کنند.

پس برادران عزيز! حال که دانستیم حجاب اسلامی چه ویژگیهایی دارد ، هرگز نباید فريب تبلیغات و مدلهایی که دشمنان به ما پيشکش مي کنند را بخوریم. و شما بايد از اين دو راه يکي را انتخاب کنيد:

يا اينکه در دين خود استوار بوده و با صلابت خود نيرنگ و کيد دشمنان را درهم شکنيد و داراي قوت و شخصيت اسلامي بوده و دنباله رو آنان نباشيد و به آنان مغرور نشده و راه و رسم نياکان خود را بگيريد تا به خير دنيا و آخرت نائل گرديد و يا اينکه بر عکس –نسأل الله السلامة- شخص در دين خود سست و در شخصيت خود ضعيف بوده و در مقابل هر اغوا و شهوتي ازهم بپاشد و از زيانکاران باشد:

( قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلَا ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ 15) [الزمر: 15]

ترجمه : «بگو براستي زيانکاران آنانی هستند که خود و اهل خود را در قيامت از دست داده و به عذاب جاودان در افتند اين همان زيان آشکار است».

و رسول الله (صلی الله علیه وسلم) مي فرمايد:

«من تشبه بقوم فهو منهم».أخرجه البخاري في “ صحيحه “ ( 6 / 115 – فتح ) تعليقاً.

ترجمه : کسي که خود را به قوم ديگري شبيه سازد، او از همان قوم است».

آري اي برادران هنگامي که ما به هرچيز جديدي دل بسته و رسوم و تقاليد وارداتي ديگران را دنباله روي کنيم، بالاخره کار به جائي مي رسد که در گمراهي، اخلاق، عقايد و افکار نيز مقلد آنان خواهيم شد. پس هر شخص بايد حافظ عادات و تقاليد خويشان خود باشد مگر اينکه اين عادات با شريعت تضاد و تصادم داشته باشد.

و بر هر مسلمان واجب است که دين خود را عزيز شمرده و به آن افتخار کند، و به حدود و قوانين خداوند و رسولش (صلی الله علیه وسلم) بسنده نمايد. همان قوانيني که خداوند شايسته بندگان خود مي داند و احداث هرگونه افزوني و کاستي در آن جايز نيست.

هر فرد بايد امور خود را بر دنباله روي کتاب خداوند و سنت رسولش (صلی الله علیه وسلم) بنا نهاده و از ابتداع و نوآوري بدور باشد. او بايد زندگي خود را بر اخلاص بنا نموده و از اشراک بدور باشد. بايد از قوانين محبوب رحمن تبعيت نموده و از امور محبوب به شيطان برحذر باشد. و همچنين بر فرد مسلمان واجب است که همانند پرچم جهت وزش هر بادي را دنباله نکند، و شخصيت خود را بر اساس شريعت خداوند سبحان پايه گذاري کند تا در دنيا و آخرت به عزت و کرامت نائل گردد.

عباد الله! صلوا وسلموا على من أمرتم بالصلاة والسلام عليه في قوله سبحانه: ) إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا 56 ) [الأحزاب: 56]

اللهم فصلِّ وسلِّم على عبدك ورسولك محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين، والتابعين لهم بإحسان إلى يوم الدين.

اللهم ارضَ عن الصحابة الأخيار، وآل البيت الأبرار، اللهم إنا نشهدك حب نبيك، وأهل بيت نبيك، وأصحاب نبيك، ومن سار على نهج نبيك صلى الله عليه وآله وسلم.

اللهم وفقنا لِمَا تحب وترضى، اللهم انصر الإسلام والمسلمين، ودمر أعداءك أعداء الدين.

اللهم اغفر لنا ولآبائنا وأمهاتنا وجميع المسلمين الأحياء منهم والميتين، برحمتك يا أرحم الراحمين، اللهم آتِ نفوسنا تقوها وزكها أنت خير من زكاها، أنت وليها ومولاها، ربنا آتنا في الدنيا حسنة وفي الآخرة حسنة وقنا عذاب النار.

عباد الله! إن الله يأمر بالعدل والإحسان وإيتاء ذي القربى، وينهى عن الفحشاء والمنكر والبغي، يعظكم لعلكم تذكرون.