امر به معروف ونهی از منکر

الحمد لله منزل الكتاب و هدى وذكرى لأولي الألباب و والصلاة والسلام على نبينا محمد المفضل على البشر بجوامع الخطاب و وعلى آله المطهرين والأصحاب.

وأشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له و وأشهد أن محمداً عبده ورسوله شهادة تنجي صاحبها يوم الحساب.

( يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا 1 ) [النساء: 1]

( يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ 102 ) [آل عمران: 102]

( يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا70 يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا 71 ) [الأحزاب:70 - 71]

أما بعد:

ای مسلمانان… پیامبر ما محمد صلی الله علیه وآله وسلم میفرماید:

«إن الله فرض فرائض فلا تعتدوها و وحد حدودا فلا تقربوها و وحرم أشياء فلا تنتهكوها و وسكت عن أشياء رحمة بكم من غير نسيان فلا تبحثوا عنها» [حدیث حسن به روایت دارقطنی ودیگران]

“همانا الله فریضههایی را فرض نموده است پس آنها را ضایع نسازید وحدودی را قرار داده است پس از این حدود تجاوز نکنید وچیزهایی را حرام کرده است پس آنها را زیر پا نگذارید واز روی رحمت خویش نه از روی فراموشی دربارهی چیزهایی نیز سکوت کرده است پس به دنبال [حکم] آنها نباشید.”

و از جمله چیزهایی که الله جل جلاله بر بندگانش واجب گردانده است فریضهی امر به معروف ونهی از منکر می باشد و زیرا این فریضه منافع عام وخاص دینی ودنیوی فراوانی را در بر گرفته است وبسیاری از بدیها ومفاسد وبلاها را دفع مینماید.. الله سبحانه وتعالی میفرماید:

( وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ 104 ) [آل عمران: 104]

«و باید از میان شما گروهى [مردم را] به نیکى دعوت کنند وبه معروف وادارند واز منکر بازدارند وآنان همان رستگارانند»

و فرموده است: ( كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَوْ آَمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ 110 ) [آل عمران: 110]

«شما بهترین امتى هستید که براى مردم پدیدار شده‏اید و به معروف فرمان مى‏دهید واز منکر بازمى‏دارید وبه الله ایمان دارید»

حضرت عمر بن خطاب رضی الله عنه میفرماید: “هر که میخواهد جزو این امت باشد شرط (الهی) آن را ادا کند” واین شرط همان امر به معروف ونهی از منکر است. الله متعال در وصف مومنان چنین میفرماید:

( وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَيُطِيعُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ 71 ) [التوبة: 71]

«و مردان وزنان با ایمان دوستان یکدیگرند که به معروف امر میکنند واز منکر باز مى‏دارند ونماز را بر پا مى‏کنند وزکات مى‏دهند واز الله وپیامبرش فرمان مى‏برند آنانند که الله به زودى مشمول رحمتشان قرار خواهد داد که الله توانا وحکیم است»

الله سبحانه وتعالی کسانی از اهل کتاب را که به شریعت خود که تغییر وتحریف نیافته پایبند هستند وبه امر به معروف ونهی از منکر عمل میکنند و چنین ثنا می فرماید:

( لَيْسُوا سَوَاءً مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ قَائِمَةٌ يَتْلُونَ آَيَاتِ اللَّهِ آَنَاءَ اللَّيْلِ وَهُمْ يَسْجُدُونَ 113 يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآَخِرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَأُولَئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ 114 ) [آل عمران:113 - 114]

«[همهی آنان] یکسان نیستند و از میان اهل کتاب گروهى درستکار دارند که آیات الله را در دل شب مى‏خوانند وسر به سجده مى‏نهند* به الله وروز قیامت ایمان دارند وبه معروف فرمان مى‏دهند واز منکر باز مى‏دارند ودر کارهاى نیک شتاب مى‏کنند وآنان از شایستگانند»

معروف: همهی آن چیزهایی است که اسلام به عنوان واجب ویا مستحب دستور به انجام آن داده است وقرآن وسنت جز به آنچه خیر دو دنیا در آن است وجز به آنچه توسط الله به عنوان راه ورود به بهشتهای پرنعمت قرار داده شده است دستور نمیدهند. واسلام جز از هر بدی حتمی در دنیا وآخرت واسباب ورود به آتش نهی نمیکند.

از حذیفه رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند:

«وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَتَأْمُرُنَّ بِالمَعْرُوفِ وَلَتَنْهَوُنَّ عَنِ المُنْكَرِ أَوْ لَيُوشِكَنَّ اللَّهُ أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عِقَابًا مِنْهُ ثُمَّ تَدْعُونَهُ فَلَا يُسْتَجَابُ لَكُمْ» (ترمذي)

“قسم به آنکه جانم در دست اوست یا آنکه به معروف امر خواهید کرد واز منکر باز خواهید داشت ویا آنکه نزدیک است الله از سوی خود عذابی به سوی شما فرستد سپس او را دعا کنید واو شما را استجابت نکند”

و همچنین الله متعال در وصف مومنان می فرماید:

( وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ) [التوبة: 71]

«و مردان وزنان با ایمان دوستان یکدیگرند که به معروف امر میکنند واز منکر باز مى‏دارند…»

و برخی از اهل علم فرموده اند که این رکنی است از ارکان اسلام… واز ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت میکنند که رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند:

«من رَأَى مِنْكُم مُنْكرا فليغيره بِيَدِهِ و فَإِن لم يسْتَطع فبلسانه و فَإِن لم يسْتَطع فبقلبه وَذَلِكَ أَضْعَف الْإِيمَان»

“هر که از شما منکری دید آن را با دستش تغییر دهد پس اگر نتوانست با زبانش و واگر نتوانست با قلبش آن را بد بداند واین سستترین درجهی ایمان است” صحيح مسلم: 49

همچنین روایت شده است که ” در قیامت شخص و خود را به شخص دیگری آویزان میکند. پس آن شخص به او میگوید: مرا رها کن که من نه در خانوادهات ونه در مالت ونه در آبرویت به تو ستمی روا نداشتهام. پس آن شخص اول میگوید: تو مرا در حال انجام منکر میدیدی اما مرا از آن نهی نمیکردی”.

برای شخصی که به کار معروف امر میکند باید مشخص وواضح باشد که کاری که به آن امر میکند معروف است وشرع به آن دستور داده است وبداند که چیزی از آن نهی میکند منکری است که شرع آن را منکر دانسته است تا پیرو دلیل وبر اساس بصیرت وآگاهی عمل کرده باشد وهمچنین لازم است که شخص امر کننده به معروف ونهی کننده از منکر و انسانی حکیم باشد ونسبت به آنچه میگوید آگاه باشد تا بتواند دلایل شرعی را در جایگاه خود بنشاند وبا استفاده از سخن الله ورسولش صلی الله علیه وآله وسلم در مسائل وشرایط مختلف ره بپیماید. الله سبحانه وتعالی میفرماید:

( ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ 125 ) [النحل: 125]

«با حکمت واندرز نیکو به راه پروردگارت دعوت کن وبا آنان به [شیوه‏اى] که نیکوتر است مجادله نماى در حقیقت پروردگار تو به [حال] کسى که از راه او منحرف شده داناتر واو به [حال] راه‏یافتگان [نیز] داناتر است»

امر به معروف ونهی از منکر نگهبان فضائل وفرائض دین واز بین برندهی بدیها ورذائل است… تغییر منکر با دست و مخصوص حاکم یا کسی است که از سوی وی نیابت دارد و وانکار منکر با زبان به وسیلهی حکمت وترغیب وترهیب واخلاق نیک وظیفه همهی کسانی است که نسبت به حکم الله در مورد منکر آگاهی دارند وانکار گناه با قلب نیز مخصوص همهی مسلمانان است…

برادران مسلمان هر دوی این فریضهها یعنی امر به معروف ونهی از منکر همراه یکدیگر هستند واز هم جدا نمیشوند پس هر که معروف را دوست داشته باشد اما منکر را بد نداند دچار کوتاهی در واجب شده است وهر که به معروف امر کند اما از منکر باز ندارد و واجبی را ترک گفته است وهر که از منکری نهی نماید اما معروف را دوست نداشته باشد از روش محمد صلی الله علیه وآله وسلم سرپیچی نموده است زیرا امر به معروف ودوست داشتن آن ونهی از منکر وبد داشتن (لازم وملزوم یکدیگرند) … وبرخی از سلف گفتهاند: “هر که به معروف امر نمود واز منکر بازداشت حتما خود را به این سخن الله سبحانه وتعالی عرضه کند که میفرماید: ( أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ وَأَنْتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ أَفَلَا تَعْقِلُونَ 44) [البقرة: 44]

«آیا مردم را به نیکى فرمان مى‏دهید وخود را فراموش مى‏کنید با اینکه شما کتاب را مى‏خوانید آیا [هیچ] نمى‏اندیشید»

و همچنین این سخن الله متعال که از قول شعیب عليه السلام میفرماید: ( وَمَا أُرِيدُ أَنْ أُخَالِفَكُمْ إِلَى مَا أَنْهَاكُمْ عَنْهُ ) [هود: 88] «من نمى‏خواهم در آنچه شما را از آن باز مى‏دارم با شما مخالفت کنم [و خود مرتکب آن شوم]»

و این کلام الله سبحانه وتعالی که میفرماید:

( يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ2كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ 3 ) [الصف:2 - 3]«اى کسانى که ایمان آورده‏اید چرا چیزى مى‏گویید که انجام نمى‏دهید * نزد الله سخت ناپسند است که چیزى را بگویید وانجام ندهید»

نمازگزاران محترم برای شخصی که امر به معروف ونهی از منکر مینماید و صبر واجب وضروری است زیرا وی حتما همانگونه که سنت پروردگار است در معرض اذیت وآزار قرار خواهد گرفت. پروردگار متعال از قول لقمان چنین میفرماید که:

( يَا بُنَيَّ أَقِمِ الصَّلَاةَ وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَاصْبِرْ عَلَى مَا أَصَابَكَ إِنَّ ذَلِكَ مِنْ عَزْمِ 17 وَلَا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ 18 ) [لقمان:17 - 18]

«اى پسرم نماز را برپا دار وبه معروف امر کن واز منکر باز دار وبر آسیبى که بر تو وارد آمده است‏ شکیبا باش این [حاکى] از عزم [و اراده تو در] امور است * واز مردم [به نخوت] رخ برمتاب ودر زمین خرامان راه مرو همانا که الله هر انسان متکبر وفخرفروشی را دوست نمی دارد»

زیرا وی در برابر هوا وهوس ودلخواه مردم خواهد ایستاد وهوای نفس بر بسیاری از مردم چیره است. آنانی که از منکر نهی میکنند وبه معروف امر میکنند هم در دنیا وهم در آخرت از سوی الله متعال بشارت داده شدهاند:

( يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا70 يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا 71 ) [الأحزاب:70 - 71]

«اي مؤمنان! از الله» در تمام امور «پروا داريد وسخني استوار بگوييد تا اعمال شما را براي شما بهصلاح آورد» يعني: اعمال شما را بهسبب آنچه كه شما را بهسوي آن هدايت ميكند وبر انجام آن توفيق ميدهد شايسته وصالح گرداند و نه تباه وفاسد «و گناهان شما را براي شما بيامرزد» يعني: گناهانتان را آمرزيده وكفاره شده بگرداند. اين است پاداش سخن حق وتقواي الهي و كه هم عمل را به صلاح وسامان ميآورد وهم سبب آمرزش گناهان ميشود پس زهي عز وشرف كساني كه درست واستوار سخن ميگويند «و هر كس الله ورسول او را فرمان برد و قطعا به رستگاري بزرگي نايل آمده است» هم در دنيا وهم در آخرت؛ زيرا او از آتش دوزخ نجات يافته وبه نعمتهاي پايدار بهشت نايل ميگردد.

أقول قولي هذا و وأستغفر الله لي ولكم و فاستغفروه إنه هو الغفور الرحيم.

الحَمْدُ لِلهِِ رَبِّ العَالمِينْ و وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلىَ نَبِينّا مُحَمّدٍ و وَعَلى آلِهِ وَأصْحَابهِ وَمَنْ دَعَا بِدَعْوَتِهِ إلىَ يَوْمِ الدِّيْن.

أمّا بعد:

همچنین الله سبحانه وتعالی کسانی را که به معروف امر کرده واز منکر باز میدارند از عقوبت گناهان نجات داده وپاداش عظیمی نصیب آنها میکند:

( فَلَوْلَا كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِنْ قَبْلِكُمْ أُولُو بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِي الْأَرْضِ إِلَّا قَلِيلًا مِمَّنْ أَنْجَيْنَا مِنْهُمْ وَاتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَا أُتْرِفُوا فِيهِ وَكَانُوا مُجْرِمِينَ 116 ) [هود: 116]

«پس چرا از نسلهاى پیش از شما خردمندانى نبودند که [مردم را] از فساد در زمین باز دارند جز اندکى از کسانى که از میان آنان نجاتشان دادیم…»

و پروردگار متعال میفرماید ( فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ أَنْجَيْنَا الَّذِينَ يَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَأَخَذْنَا الَّذِينَ ظَلَمُوا بِعَذَابٍ بَئِيسٍ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ 165 ) [الأعراف: 165]

«پس هنگامى که آنچه را بدان تذکر داده شده بودند از یاد بردند کسانى را که از [کار] بد باز مى‏داشتند نجات دادیم وکسانى را که ستم کردند به سزاى آنکه نافرمانى مى‏کردند به عذابى شدید گرفتار کردیم»

همچنین الله سبحانه وتعالی به واسطهی امر به معروف ونهی از منکر جلوی به فتنه افتادن انسان در مال وخانواده وفرزندانش را میگیرد و زیرا وقتی از حذیفه رضی الله عنه دربارهی فتنهها سوال شد وی فرمود: “الله به واسطهی نماز وروزه وامر به معروف ونهی از منکر انسان را از به فتنه افتادن در فرزندان ومالش حفظ میکند”.

الله سبحانه وتعالی کسانی را که به معروف امر کنند واز منکر باز دارند به بهشتهای پرنعمت ونجات از عذاب دردناک وعده داده وفرموده است:

( التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآَمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِين 112 )َ [التوبة: 112]

«همان توبه‏کنندگان پرستندگان سپاسگزاران روزه‏داران رکوع‏کنندگان سجده‏کنندگان امر کنندگان به معروف بازدارندگان از منکر وپاسداران مقررات الله ومؤمنان را بشارت ده»

بندگان الله؛ بزرگترین نعمت برای بنده آن است که الله سبحانه وتعالی به وی قلبی سالم عطا نماید که معروف را بداند وآن را دوست بدارد وبه آن امر کند واهل آن را نیز دوست بدارد و ومنکر را شناخته وآن را بد دانسته وبه همراه اهل منکر در آن نیفتد.

ای مسلمانان… به سبب شناخت اندک نسبت به اعمال صالح وکارهای ناشایست و جهل ونادانی فراگیر شده است وبزرگترین نفعی که یک مسلمان میتواند به یک مسلمان دیگر برساند این است که او را به هدایتی رهنمون شود ویا از بدی وحرامی بازدارد ومومنان و خیرخواهانی هستند که خیر را برای برادران مسلمان خویش دوست میدارند چنانکه در حدیث شريف آمده است:

«لاَ يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ و حَتَّى يُحِبَّ لِأَخِيهِ مَا يُحِبُّ لِنَفْسِهِ»

“کسی از شما ایمان نمیآورد تا آنکه برای برادرش همان چیزی را دوست بدارد که برای خویش میپسندد” [به روایت بخاری ومسلم]

و جریر رضی الله عنه می فرماید: “با رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم بر نصیحت هر مسلمان بیعت نمودم”.

انسان منافق شخصی است فریبگر که از خیر جلوگیری میکند. الله سبحانه وتعالی میفرماید:

( الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنْكَرِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَاسِقُون َ 67 ) [التوبة: 67]

«مردان وزنان منافق [همانند] یکدیگرند امر به منکر ميكنندواز معروف باز مى‏دارند ودستهاى خود را [از انفاق] فرو مى‏بندند الله را فراموش کردند پس [الله هم] فراموششان کرد در حقیقت این منافقانند که فاسقند»

پس ای مسلمانان همدیگر را دوست بدارید وبا نرمخویی ومودت یکدیگر را نصیحت کنید… نادان را نسبت به امور دینش آگاهی دهید… وی را نسبت به توحید وانواع شرک واحکام نماز وارکان اسلام آگاه نمایید… از علی بن ابی طالب رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند: “اگر الله به واسطهی تو یک نفر را هدایت نماید برایت از شترهای سرخ بهتر است”.

آنان را که از الله غافلند تذکر دهید تا برای آخرت تلاش کرده وفریفتهی دنیا نشوند و وآنانی را که نسبت به پروردگار سرکشی میکنند وبر انجام گناهان بي پروا شدهاند به یاد عذاب وخشم وی بیاندازید وکم کاران وکسانی را که در انجام کارهای نیک سست هستند به انجام اعمال نیک وتلاش در طاعات ترغیب کنید. همتهای ضعیف را با استفاده از قرآن وسنت بیدار کنید تا ایمانها افزایش یابد.

ای مسلمان… وظیفهی امر به معروف ونهی از منکر نسبت به فرزندان وخانواده وخویشاوندان وهمسایگانت در اولویت قرار دارد زیرا تو نسبت به آنان وظیفهی سنگین وامانتی بزرگ بر گردن داری که آنان را به فریضههایی که الله بر آنها واجب نموده آگاه سازی تا آن را ادا نمایند واز آنچه حرام گردانده واز راه وروش شیطانهای انس وجن باز داشته ونهی نمایی… الله سبحانه وتعالی میفرماید:

( يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ 6 ) [التحريم: 6]

«اى کسانى که ایمان آورده‏اید خودتان وخانوادهتان را از آتشى که سوخت آن مردم وسنگهاست ‏حفظ کنید. بر آن [آتش] فرشتگانى خشن [و] سختگیر [گمارده شده] اند از آنچه الله به آنان دستور داده سرپیچى نمى‏کنند وآنچه را که مامورند انجام مى‏دهند»

و شدیدترین حسرت در روز قیامت از آن کسانی است که این امانت را ضایع گرداندهاند.

عباد الله! صلوا وسلموا على من أمرتم بالصلاة والسلام عليه في قوله سبحانه: ) إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا 56 ) [الأحزاب: 56]

و اللهم فصلِّ وسلِّم على عبدك ورسولك محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين و والتابعين لهم بإحسان إلى يوم الدين.

اللهم ارضَ عن الصحابة الأخيار و وآل البيت الأبرار و اللهم إنا نشهدك حب نبيك و وأهل بيت نبيك و وأصحاب نبيك و ومن سار على نهج نبيك صلى الله عليه وآله وسلم.

اللهم وفقنا لِمَا تحب وترضى و اللهم انصر الإسلام والمسلمين و ودمر أعداءك أعداء الدين.

اللهم اغفر لنا ولآبائنا وأمهاتنا وجميع المسلمين الأحياء منهم والميتين و برحمتك يا أرحم الراحمين و اللهم آتِ نفوسنا تقوها وزكها أنت خير من زكاها و أنت وليها ومولاها و ربنا آتنا في الدنيا حسنة وفي الآخرة حسنة وقنا عذاب النار.

عباد الله! إن الله يأمر بالعدل والإحسان وإيتاء ذي القربى و وينهى عن الفحشاء والمنكر والبغي و يعظكم لعلكم تذكرون.